به نقل از «جماران»

بحرینیان: ایران مأمن دلالی و سفته بازی است! کشور از سوء مدیریت و ناتوانی رنج می برد / برخلاف شعارهای تبلیغاتی، تولید کمترین سهم را در اقتصاد دارد

تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۴۲۰۳۴

گروه اقتصاد و درآمد: سید محمد بحرینیان با طرح این پرسش که تا چه زمانی می خواهیم کشور را با خام‌فروشی‌های نفتی، پتروشیمیایی یا معدنی اداره کنیم، ضمن انتقاد از ناتوانی دولت‌ها در ممانعت از سلطه نامولدها در ایران، اظهار کرد: متأسفانه کشور ما مأمن فعالیت‌های نامولد، سفته‌بازی و دلالی است.

برخلاف شعارهای تبلیغاتی دو سال پیش، تولید کمترین سهم را در اقتصاد دارد

وی افزود: این بخش‌ها، منابع بانکی و ارزی کشور را به انحراف می‌برند و در نهایت کشور را به بحران می‌رسانند که البته رسانده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بابررسی آمارها، برای من مشخص شد که گویش‌های تبلیغی و شعارگونه که مسئولان دو سال پیش، در خصوص تسهیلات بخش‌های اقتصادی بیان کرده بودند، تمام واقعیت نبود و بخش‌های تولید، برخلاف تبلیغ صورت گرفته درآن زمان، کمترین سهم‌ها را دارد.

 

از بی لیاقتی برخی مدیران خودروسازی سوء استفاده می کنند تاسف می خورم که آنها بر درد مردم سوار هستند!

این صنعتگر و پژوهشگر توسعه، در بخش دوم گفت‌وگوی تفصیلی جماران با محمد بحرینیان با محور " چالش ها و موانع تولید در ایران، اظهار کرد: تأسف می‌خورم که برخی روی درد مردم سوار می‌شوند و از بی‌لیاقتی برخی از مدیران خودروسازی کشور، سوءاستفاده می‌کنند. توانش را ندارند بگویند که چرا صنعت خودروسازی کشور به این روز افتاده است! برخی طوطی وارتنها یک دلیل می آورند که صنعت خودرو خصوصی‌‌سازی نشده است! اما آیا آن به اصطلاح تولیدکنندگان خصوصی خودرو، گُلی به سر اقتصاد کشور زده‌اند یا اگر ارز برای قطعات منفصله داده نشود، درب کارخانه را باید بست؟!!

  تا دلتان بخواهد در خام‌فروشی و رشد دلالی و کارهای غیرمولد، قوانین حمایتی داریم

بحرینیان با بیان اینکه هر چقدر دلتان بخواهد در زمینه خام‌فروشی و پرورش دلالی و کارهای غیرمولد و خدمات، قوانین کشدار حمایتی داریم، تصریح کرد: مونتاژکاران به عنوان تولید‌کننده‌ها معرفی و پذیرفته شده‌اند، و برخی افراد در بسیاری از صنایع ادعا می‌کنند که تولید راه‌اندازی کرده‌اند ‌و حتی بعضی از مسئولان قوای مجریه یا نمایندگان مجلس نیز در بازدیدهای نمایشی و غیرتخصصی با تکرار این ادعاها، عنوان می‌کنند که مثلاً اگر تولیدات این شرکت نبود، فلان مشکلات برای کشور ایجاد می‌شد! در حالی که هیچ مشکلی پیش نمی‌آمد، چرا که آنها فقط مونتاژکار هستند و زمینه ایجاد درآمد و اشتغال کشورهای اجنبی را دانسته یا نادانسته فراهم می‌کنند و خروج ارز را بدون ثمردهی در پیشرفت کشور سبب‌ساز می‌شوند بدون اینکه مسئولیتی را بپذیرند.

ناتوانی دولت‌ها در ممانعت از سلطه نامولدها در ایران

بحرینیان در ادامه گفت: هنوز براساس شرایط محیطی کشورمان، تعریفی برای واژگان کلاسیک و ترجمه‌ای در علوم تکامل یافته در غرب، از جمله «حمایت» وجود ندارد که بتوان گفت تولید حمایت می‌شود یا خیر، در حالی که در شرق آسیا و غرب با درک این مسائل، تعاریفی برای آن ارائه کرده‌اند. در آنجا صراحتاً می‌توان گفت با تعاریف صورت پذیرفته، حمایت از تولید صورت می‌پذیرد، اما در کشور ما با آن تعاریف می‌توان گفت که به هیچ‌وجه حمایت صورت نمی‌پذیرد! اگر بخواهیم درخصوص حمایت از تولید یک قطب‌نما داشته باشیم که آیا تولید حمایت می شود یا نه؛ باید بگویم در ایران سود فعالیت‌های دلالی، سوداگری و سفته‌بازی بیشتر از فعالیت‌های تولیدی است و در مقابل نیز این فعالیت‌ها ملزم به پرداخت مالیات نمی‌شوند و بخش تولید است که در نهایت باید مالیات پرداخت کند. نتایج جداول داده-ستانده سه دهه گذشته کشور اثبات می‌کند که بیشترین مالیات را در کشور بخش ساخت صنعتی(Manufacture) پرداخت کرده، در حالی‌که تولید در بسیاری از زمینه‌ها و برخلاف غیرمولدها، کمترین بهره‌ها از امکانات کشور را برده است.

   حاکمان در ایران عامدانه یا سهوا؛ از تولید حمایت واقعی نمی کنند! کشور ما مأمن فعالیت‌های غیرمولد، سفته‌ بازی و دلالی است

این پژوهشگر توسعه با بیان اینکه در کشور ما بخش تولید از سوی حاکمان؛ عامدانه و یا سهوا؛ حمایت واقعی نمی‌شود، خاطرنشان کرد: کشوری که به توسعه، تولید و حمایت فکر می‌کند به هیچ عنوان امکان رشد بی‌اندازه فعالیت‌های سفته‌بازانه و سوداگری را نمی‌دهد. فعالیت‌های نامولد خط قرمز کشورهای توسعه‌خواه است. ما از این خط قرمز گذر کرده‌ایم. اگر در کشوری مشاهده کردید که بر فعالیت‌های غیرمولد و دلالی کنترلی وجود ندارد و سرمایه‌ها در آن بخش در حال چرخش هستند، یقیناً بدانید که نه تولید و نه توسعه، اولویت اول آن کشور نیست. متأسفانه باید گفت کشور ما مأمن فعالیت‌های نامولد، سفته‌بازی و دلالی است. این بخش‌ها، منابع بانکی و ارزی کشور را به انحراف می‌برند و در نهایت کشور را به بحران می‌رسانند که البته رسانده‌اند.

 

غیب شدن داده‌های حیاتی برای تبیین خطاها و زمینه‌های فساد!

همچنین این فعال اقتصادی انتشار اطلاعات دریافت‌کنندگان عمده ارز از سوی بانک مرکزی را در سال‌های 97 تا اردیبهشت 1400، یک شاهکار عنوان کرد که بعد از دوران زنده‌یاد دکتر مصدق، برای دومین بار در تاریخ اقتصادی ایران رخ داد و به جماران گفت: انتشار این اطلاعات اصلاً مخاطره امنیتی برای کشور ایجاد نمی‌کرد. باید اشاره کرد، کشورهایی که این مسائل را دنبال می‌کنند، بسیار دقیق این اطلاعات ردوبدل شده را دارند؛ ضمن اینکه بر اثر تحریم، تعداد محدودی کشور هستند که با ما کار می‌کنند و متاسفانه به همه اطلاعات و رازهای تجاری بیش از صد ساله کشورمان دسترسی پیدا کردند. این نگرانی وجود دارد  که برخی از کسانی که نمی‌خواستند ضعف‌ها و پیامدهای ناشی از عملکرد و تصمیم‌های شرم‌آورشان روشن شود، مانع ادامه انتشار اطلاعات شده‌اند!

بر منابع با ارزش ارزی، چوب حراج زده‌ایم چرا ترازنامه بانک مرکزی با دو سال تأخیر منتشر می‌شود؟!

بحرینیان با بیان اینکه بر منابع با ارزش ارزی خود، چوب حراج زده‌ایم، یادآورشد: منابعی که متعلق به تمام مردم این سرزمین است را فقط به گروه کوچکی چه در لباس تولید و چه در لباس دیگر بخش‌های اقتصادی اختصاص داده و رانت‌های عظیمی را برای آنها به ارمغان آورده‌ایم. البته ناگفته نماند که تولیدکنندگان شرافتمند هم بوده‌اند که برای منافع ملی ایران فداکاری‌های بسیاری کرده‌اند. اما در شرایط فعلی در هر زمینه‌ای که نگاه کنیم، داده‌ها همگی با تأخیر منتشر می‌شود. وضعیت به گونه‌ای پیش می‌رود که فراموشی پیش بیاید. مثلاً گزارش اقتصادی و ترازنامه بانک مرکزی عموماً با بیش از دو سال تأخیر منتشر می‌شود.

  علت مشکلات ما تحریم نیست، کشور از سوء مدیریت و ناتوانی رنج می‌برد

بحرینیان در پاسخ به پرسش جماران درباره پیامد تحریم ها در اقتصاد ایران، نیز توضیح داد: خیلی بلاهت‌آمیز است اگر بگوییم تحریم در کشور اثر ندارد؛ بالعکس معتقد هستم که هر چه سریع‌تر بهتر است این تحریم‌ها متوقف شود. با این حال، نحوه عملکرد در بسیاری از دوره‌های یک سده گذشته نشان می‌دهد علت اساسی مشکلات ما تحریم نیست، بلکه این تحریم‌ها با باز کردن دُمَلِ عفونت ناشی از مبالغه‌گویی‌ها، خلاف‌گویی‌ها و تبلیغات بی‌پایه و ریشه از توانمندی‌های نمایشی، نشان داد کشور ما از سوء‌مدیریت، ناتوانی از آینده‌نگری و عدم اهلیت حرفه‌ای بسیاری از آنها که طی این دوران در مناصب نشسته‌اند، رنج می‌برد!

این صنعتگر با بیان اینکه وضعیت اقتصادی و صنعتی فعلی ایران از ناکارآمدی بنگاه‌های ایجادشده ناشی از نابلدی و بی‌برنامگی تصمیم گیران اقتصادی ایران بوده و ریشه را باید دراین عوامل یافت وزنه تحریم ها، گفت؛ اکنون به وفور با کلونی‌های صنعتی شلخته مواجه هستیم که حرفی برای گفتن در سطح جهانی ندارند.

 

کشور بدون تولید، قدرت و بقا ندارد نتایج می گوید در ایران دقیقا طبق خواسته دشمن عمل شده!

بحرینیان با تأکید بر اینکه کشور بدون تولید، نمی‌تواند قدرت و بقا پیدا کند، خاطرنشان کرد: اقتصاد و تولید و به‌ ویژه تولید فناورانه بسیار اهمیت دارد. ما آنچه خواست دشمن بوده و آنچه در کتاب «هنر تحریم‌ها»، «ریچارد نفیو» طراح تحریم ایران در دوردلالیه اوباما گفته‌ را دقیقاً آنطور که خواسته‌اند، انجام داده‌ایم. نفیو می‌گوید هدف ما، شغل‌های صنعتی است و دیدیم که برخی تصمیم‌گیران داخلی به خوبی صنعت کشور ما را با نحوه عملشان، زدند! می‌خواستند خودروسازی را متوقف کنند که کردند! برنامه ریختند که برای واردات کالاهای تجملی، ارزهای بسیار از کشور خارج شود که شد! آنها ضعف ما در تصمیم‌گیری و سوء‌مدیریت را تشخیص دادند و با ابزارهایشان به خوبی بازی کردند.

 

تاجرباشی‌های مدرن با شعار رفاه مردم، دنبال واردات بی در و پیکر هستند

وی اضافه کرد: عده‌ای اندک که تاجرباشی‌های مدرن هستند، درجهت پیاده کردن اهداف اجنبی، چنان در رسانه‌ها و تبلیغات حضور پیدا می‌کنند و با گویش‌های ظاهرفریب، تحریک‌کننده و بازی با واژگان احساسی و تحریک‌کننده برای مصرف غیرضروری با استفاده از غوغاسالاری تبلیغ می‌کنند که گویی می‌خواهند ما امتیازات زندگی در سوئیس را در این کشور داشته باشیم، اما نمی‌خواهند توجه کنند که با امکانات بورکینافاسو و سؤمدیریت و نابلدی، نمی‌شود امتیازات زندگی در سوئیس را داشت. در این راستا، گاهی مزورانه صحبت می‌شود. این افراد برای حمایت از فعالیت نامولد خود که همانا واردات بی‌در و پیکر است، دائما بحث رفاه مصرف‌ کننده را پیش می‌کشند و کسب درآمدهای کلان و سودهای نجومی خود را با این موضوع توجیه می‌کنند.

 

متولیان نابلد مناصب را اشغال و قدرت دفاع از تلاشگران واقعی تولید کشور را ندارند

بحرینیان با بیان این انتقاد که در مناصب تصمیم‌گیری، افراد دارای اهلیت حرفه‌ای نداریم که بتوانند میان وارداتی که با هدف توسعه اقتصادی صورت می‌گیرد و انجام آن لازم است و وارداتی که فقط مصرف و وابستگی اقتصادی ما را افزایش می‌دهد و منابع ارزی ما را تخلیه می‌کند، تمایز قائل شوند، به جماران گفت: شوربختانه متولیان تصمیم‌گیری‌های اقتصادی، توانایی مباحثه و تبیین خطاها را، به دلیل عدم اهلیت حرفه‌ای خود در مناصب قرار گرفته، نداشته و قدرت دفاع از تلاشگران واقعی تولید را ندارند.

 

قوانین اقتصادی ایران، ضد تولید صنعتی هستند

بحرینیان با بیان اینکه وقتی نابلدیم و دانش کاربردی نداریم، قوانینی گاهاً متضاد و متعارض وضع می‌کنیم که نمی‌توانند از تولید حمایت کنند، تصریح کرد: متأسفانه، قوانین ایران ضد تولید صنعتی هستند. تجارب یک سده گذشته عموماً نشان از آن دارد که هر دو قوه ما عموماً هدفشان برای حل مشکلات ناشی از بی‌برنامگی، ناتوانی در آینده‌نگری و ناکارآمدی‌ها، واردات است و همیشه هم دوست دارند با واردات مسئله را حل کنند. حتی سطح درک برخی از غوغاسالاران آنچنان پایین است که وقتی صحبت از ساخت داخل می‌شود، عده‌ای می‌گویند به دنبال کشیدن دیوار در اطراف‌مان هستیم! درحالی که اینگونه نیست. یا به دلیل فقر اندیشه کاربردی توان ندارند یا عمداً چشمان خود را می‌بندند که به تجارب دیگر کشورهای محدود که موفق شدند، توجه نکنند یا اینکه علائق دیگری دارند که همچون تاجرباشی‌ها عمل کنند.

 

باید با جهان مراوده داشته باشیم

این فعال اقتصادی با تأکید بر اینکه باید با جهان مراوده داشته باشیم و با این مراوده می‌توانیم هم‌افزایی مهارت‌ها و دانش را ایجاد نماییم، یادآورشد: ما جزء معماران تمدن جهان بودیم، هر چند ممکن است این جمله برخورنده باشد، اما امروز نشخوارکننده بسیاری از دستاوردهای علوم و فنون بخش‌ها و تجهیزات صنعتی جهان هستیم و بدون آنها نمی‌توانیم زندگی کنیم! از خرد و کلان شئونات زندگی ما شامل این مسئله می‌شود و اراده‌ای هم برای اصلاح نیست و نتوانسته‌ایم مسیر دستیابی به موفقیت را تعریف کنیم، بنابراین قوانینی که می‌نویسند عموماً در جهت توسعه مبتنی ‌بر صنعت واقعی نیست.

 

خانه مان را خراب کردیم و دنیای دیگران را آباد!

بحرینیان ادامه داد: درخصوص نابلدی برخی مدیران مثالی می‌زنم؛ نباید فراموش کنیم زمانی که چین خودروسازی نداشت، ما خودروسازی داشتیم، اما چرا اکنون خودروهای چینی، بازار ایران را گرفته‌اند؟! چرایی آن را هم بسیاری نمی‌توانند تبیین کنند، زیرا فقط هنر غوغاسالاری و انحراف افکار از تفکر در ریشه‌های اساسی عقب‌ماندگی را دارا هستند.

  چرا باید نفت بدهیم تا چین برای ما فرودگاه بسازد؟! تا کی می خواهیم کشور را با خام‌ فروشی‌ های نفتی، پتروشیمیایی یا معدنی اداره کنیم؟

این پژوهشگر توسعه با بیان اینکه در بسیاری از زمینه‌ها، گرفتار این درماندگی نظری و فقر اندیشه کاربردی شده‌ایم و کسی نیست که از مسئولان بپرسد چرا باید نفت خود را بدهیم تا چین در قالب فاینانس یا در قالب سرمایه‌گذاری 2.5میلیارد دلاری برای ما فرودگاه بسازد! به خبرنگار جماران گفت: تازه این فرودگاه در خدمت توسعه چه بخشی باشد؛ افزایش مسافرت‌های خارجی و خروج ارز بیشتر! آیا ارز آن را از محل کالای با ارزش‌افزوده و فناوری بالا حاصل کرده‌اید یا هنوز از محل خام‌فروشی‌های نفتی، پتروشیمیایی یا معدنی آن را کسب می‌کنید؟! تا چه زمانی می‌خواهیم به این روش کشور را اداره کنیم؟! چطور شده کشوری که تمدن‌ساز بوده و سازه‌های تمدنی‌اش هنوز در جهان باعث افتخار است، در 500سال گذشته عقب‌افتاده است؟! باید چه کنیم؟! چرا چین باید برای ما اتوبان شمال بسازد؟! چرا باید در اردبیل سرمایه‌گذاری کند و خانه و خیابان برای ما بسازد‍؟! چرا برای سرمایه‌گذاری در تولید کالاهای فناورانه پیشقدم نمی‌شوند؟! آیا حاضر به انجام آن نیستند؟! آیا این باعث شرم نیست که به لحاظ اقتصادی و تکنولوژی وابسته و عقب‌مانده شده‌ایم؟! پول نفت را باید بدهیم تا برایمان فرودگاه، اتوبان، خانه یا خیابان بسازند؟!

به گزارش جماران، بخش سوم و پایانی این گفت وگوی تفصیلی فردا منتشر خواهد شد.

بخش اول / بحرینیان: بلد نیستیم چه کنیم! بحران شکل‌گیری کلونی‌ های شلخته‌ در ارکان تصمیم‌گیری اقتصادی کشور/ در باتلاقی گیر کرده ایم که هر روز بیشتر فرو می رویم! از تولید حمایت نمی‌شود

منبع: جماران

کلیدواژه: انتخابات مجلس لیگ برتر بازی های آسیایی هانگژو اقتصاد ایران خودرو صنعت مالیات واردات فساد دلالی خام فروشی سفته بازی مسکن چینی قوانین اقتصادی ایران ترازنامه بانک مرکزی فعالیت های غیرمولد انتخابات مجلس لیگ برتر بازی های آسیایی هانگژو داشته باشیم تولید حمایت سوء مدیریت تصمیم گیری فعالیت ها سفته بازی خام فروشی تحریم ها کشور ما برای ما بخش ها دو سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۴۲۰۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اقتصاد فوتبال ایران رونق می‌گیرد؟

صنعت فوتبال در جهان از مزایا و امکانات اقتصادی بسیاری بهره‌مند است که از آن جمله می‌توان به سه بخش عمده شامل درآمد‌های روز مسابقه، امور تجاری و حق پخش رسانه‌ای نام برد. در سال ۲۰۱۸ به طور متوسط ۴۰ درصد درآمد باشگاه‌های پردرآمد جهان حاصل از فعالیت‌های تجاری، ۴۳ درصد از طریق فعالیت‌های رسانه‌ای و فروش حق پخش مسابقات و ۱۷ درصد در پی فعالیت‌های روز مسابقه از طریق فروش بلیت و اقلام باشگاه حاصل شده است.

با این وجود باشگاه‌های لیگ برتری فوتبال ایران، بخصوص پرسپولیس و استقلال که تا روز گذشته به نوعی تنها تیم‌های دولتی محسوب می‌شدند از بخش قابل توجیه از درآمد‌های معمول باشگاه‌های فوتبال جهان محروم هستند. از طرف دیگر به دلیل مدیریت واحد دولت بر دو باشگاه پرسپولیس و استقلال با هشدار محرومیت از مسابقات آسیایی مواجه بودند.

استقلال و پرسپولیس در طول دهه‌های گذشته به نوعی از مهم‌ترین تیم‌های فوتبال ایران محسوب شده‌اند. علاوه بر آن‌که این دو باشگاه سکوی پرتاب بسیاری از فوتبالیست‌های ایرانی به تیم‌های خارجی بوده و هستند بعضا استخوان‌بندی تیم ملی را نیز بازیکنان این دو باشگاه تشکیل می‌دهند؛ بنابراین تقویت سرخابی‌ها می‌تواند به نوعی تقویت صنعت فوتبال در ایران و متعاقبا تیم ملی باشد.

بدهی حدود ۱۶۰۰ میلیارد تومانی سرخابی‌ها

از سوی دیگر به دلیل مشکلاتی که طی دهه‌ها در مدیریت سرخابی‌های پایتخت وجود داشته پرسپولیس با ۸۲۶ میلیارد تومان بدهی و استقلال با حدود ۷۷۰ میلیارد تومان بدهی انباشته مواجه است.

اما پس از حدود ۱۳ سال که زمزمه واگذاری پرسپولیس و استقلال به بخش خصوصی مطرح شد، سرانجام روز گذشته این اتفاق رخ داد. دیروز در فرابورس ایران ۸۵ درصد از سهام باشگاه استقلال از سوی شرکت صنایع پتروشیمی خلیج فارس و شرکت‌های تابعه آن شامل شرکت‌های پتروشیمی شهید تندگویان، بوعلی، پارس و بندرامام خمینی و همین مقدار از سهام باشگاه پرسپولیس نیز توسط بانک‌های شهر، ملت، تجارت، صادرات، رفاه و اقتصاد نوین انتقال پیدا کرد.

امروز ساعت ۱۰:۳۰ صبح آیین واگذاری دو شرکت استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی با حضور وزرای اقتصاد و ورزش و سرپرست سازمان خصوصی‌سازی برگزار می‌شود.

اگرچه برخی کارشناسان نسبت به این نوع از خصوصی‌سازی که آن را واگذاری به بنگاه‌های شبه‌دولتی می‌دانند نقد‌هایی وارد کردند، اما این واگذاری ثمراتی را نیز در پی داشت. تفکیک مدیریت دو باشگاه و اقدام برای خصوصی‌سازی آنها می‌تواند مهم‌ترین فواید این واگذاری باشد.

ابراهیم بازیان ـ سرپرست سازمان خصوصی‌سازی در این‌باره گفته که با واگذاری حداکثری سهام دولت به دو کنسرسیوم ما امروز از دولتی بودن دو باشگاه پرسپولیس و استقلال فاصله گرفتیم و شاهد دو مشتری راهبردی برای پرسپولیس و استقلال هستیم.

اقتصاد دو باشگاه شکوفا می‌شود

وی افزود: در کنسرسیوم بانکی، یکی از بانک‌های کاملاً غیردولتی یعنی بانک شهر پا به میدان گذاشتند. سهام‌دار اصلی بانک شهر، شهرداری تهران است و به نوعی شهرداری یک نهاد امور دولتی با زیرساخت‌هایی در حوزه مدیریت شهری است و یکی از فرصت‌هایی است که می‌تواند در شکوفایی فعالیت‌های ورزشی این تیم بزرگ و نام‌آور ایفای نقش کند.

بازیان درباره خریدار باشگاه استقلال هم گفت: می‌بینیم یک مجموعه نفتی موفق با کنسرسیوم شرکت‌های وابسته خود پا به میدان گذاشت. این اقدام کاملاً با نگاه امید به آینده و با نگاه کاملاً متفاوت در مقایسه با گذشته رقم خورد.

رییس سازمان خصوصی‌سازی تاکید کربد: یک بحث دیگر مالکیت باشگاه‌ها بود که تقریباً با این عرضه منتقل می‌شود؛ بحث دیگر، مدیریت آنهاست که در یک مرحله بررسی اهلیت و صلاحیت صورت گرفت؛ آن هم در کمیته تخصصی سازمان خصوصی‌سازی با حضور دستگاه‌های مرتبط و فرابورس که به لحاظ کفایت مالی، توانایی متقاضیان مورد بررسی قرار گرفت.

بازیان با اشاره به بررسی اهلیت داوطلبان از سوی سازمان خصوصی سازی و سازمان فرابورس گفت: بخشی از اهلیت‌ها ناظر به مدیریت این باشگاه خواهد بود. هماهنگی خوبی میان وزارت ورزش و وزارت اقتصاد انجام شد. با این ویژگی‌ها ۸۵ درصد از سهام دو باشگاه به مجموعه‌هایی واگذار شد که امید و نشاطی را ایجاد می‌کنند؛ هواداران پرسپولیس و استقلال هم نگاه امیدوارانه به آینده این دو باشگاه دارند.

وی تاکید کرد: دولت سیزدهم ادعا و افتخار می‌کند که پروژه‌های نیمه تمام را تمام می‌کند؛ در سازمان خصوصی‌سازی هم در حوزه واگذاری، پروژه‌های نیمه تمامی داریم که با این واگذاری دولت، برگ برنده‌ای را در حوزه واگذاری‌ها دستش گرفت.

امیدواری نسبت به استفاده از حق پخش تلویزیونی

بازیان با بیان ایان‌که نگاه امیدوارانه‌ای در باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال ایجاد می‌شود، گفت: در فضای مدیریت ورزش کشور نیز امیدواری ایجاد شده و با تدابیری که دراین مدت صورت گرفت، امیدوار هستیم در آینده اخبار خوبی از حوزه مجموعه مالکین جدید این مجموعه‌ها داشته باشیم.

وی با اظهار امیدواری نسبت به بهبود اقتصاد ورزش و بهره بردن دو باشگاه از تولید برنامه و حق پخش گفت: ان‌شاءالله بعد از این مدت، این روز را به عنوان یک روز تاریخی در کشور و واگذاری این دو باشگاه مهم خواهیم داشت و این امکان‌پذیر نبود جز در یک تعامل همه‌جانبه و همسو در جهت انجام یک اقدام بزرگ مردمی.

منبع: ایسنا

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی